“Voor alle vrouwen die denken dat hun lichaam niet goed genoeg is”. Als openingszin maakt dat meteen duidelijk waar het om draait in De Naakte Waarheid en ik voel me alvast aangesproken. Er zijn een heleboel ongeschreven regeltjes en voorwaarden waaraan je moet voldoen: je hoort altijd slank te zijn, lichaamshaar is uit den boze en als je ’s avonds op stap gaat, draag je best geen al te kort rokje. Jozefien Daelemans, Founding Mother van Charlie Magazine, legt op een humoristische, maar verhelderende manier uit wat het nu écht betekent om een vrouwenlichaam te hebben.

Aan de hand van persoonlijke getuigenissen, eigen ervaringen, wetenschappelijk onderzoek, historische weetjes en referenties uit de popcultuur overloopt ze lichaamsdeel per lichaamsdeel waaraan een vrouwenlichaam moet voldoen. Ze beantwoordt vragen als: Waarom is lichaamshaar bij vrouwen not done? Hoe komt het dat we nog steeds geen prettig woord hebben voor onze vagina? En waarom wordt het moederschap zo verheerlijkt, maar moeten we het moederlichaam zo veel mogelijk verstoppen?

Complexen

De hoge eisen en (on)geschreven regels die de maatschappij vrouwen oplegt als het over hun uiterlijk gaat, zadelt hen op met heel wat complexen. Weinig vrouwen zijn tevreden met wat ze in de spiegel zien en vergelijken zichzelf voortdurend met ‘de ideale vrouw’ - jong, slank, wit, egale huid, lang glanzend haar, zelfzeker, maar ook weer niet té en ga zo maar door -  die, voor alle duidelijkheid, niet bestaat. Daelemans wil vrouwen doen inzien dat het veel belangrijker is om te focussen op wat ze met hun lichaam kunnen doen in plaats van enkel te kijken naar hoe het eruit ziet.

Wit privilege

Meer dan enkel te focussen op fysieke uiterlijkheden, grijpt ze het hoofdstuk over de huid aan om de term ‘wit privilege’ te bespreken en gaat ze dieper in op racisme. Daelemans geeft aan dat huidskleur een complex ding is. Bleke mensen worden aangespoord om toch maar wat te bruinen, terwijl mensen met een van nature getinte of donkere huid gediscrimineerd worden net omwille van die kleur. Met het concept wit privilege wil ze duidelijk maken dat bepaalde zaken die voor witte mensen als vanzelfsprekend worden ervaren, helemaal niet zo vanzelfsprekend zijn voor mensen met een donker(der)e huid. Zo zal Amira het moeilijker hebben om een appartement te huren dan Anna en zullen mensen met een witte huidskleur die de krant openslaan of naar de televisie kijken vooral mensen zien van dezelfde huidskleur.

Luider spreken

‘Dunne lippen voller doen lijken’, ‘deze sexy lipsticks zorgen voor zwoele lippen’, ‘zo maak jij je lippen smile ready’, het zijn slechts enkele tips en tricks die magazines en beautyblogs aanreiken om onze lippen zo aantrekkelijk mogelijk te maken. Vrouwen en meisjes krijgen voortdurend de boodschap dat hun mond mooi en verleidelijk is, maar de auteur wijst erop dat ze onvoldoende leren hoe ze hem kunnen gebruiken om hun stem  te laten horen. Nog al te vaak krijgen ze de impliciete boodschap dat wat mannen zeggen belangrijker is dan wat vrouwen zeggen. Mainsplaining, manterrupting en hepeating zijn enkele woorden die specifiek bedacht zijn om het irritante gedrag van sommige mannen op de werkvloer te beschrijven. Ook in de kunstsector en de filmwereld moeten vrouwen vechten om gehoord te worden. Net als in de literatuur waar vrouwelijke personages sterk in de minderheid zijn en dan hebben we het nog niet gehad over vrouwen met een migratieachtergrond, ‘atypische’ vrouwen of lesbische vrouwen.

Met De Naakte Waarheid heeft Jozefien Daelemans een boek geschreven dat een leuke afwisseling biedt tussen wetenschappelijk onderbouwde feiten, historische weetjes, persoonlijke ervaringen en komische illustraties. Daarnaast gaat het ook verder dan enkel de oorsprong te achterhalen van de afkeer voor onder andere sinaasappelbillen, vetrolletjes en rimpels. Ze gaat gevoelige thema’s zoals racisme niet uit de weg en brengt het geheel op een grappige en toegankelijke manier. Heel erg herkenbaar, op bepaalde momenten lachwekkend, maar ook af en toe even slikken.  Ik ben alvast fan! Nu is het aan jou om de body bullshit ont(k)leed te zien.