Kijk voor de sport eens naar foto’s van 30 jaar geleden? Wat als mooi, ‘in’ of modern werd beschouwd doet vandaag vooral de wenkbrauwen fronsen. Het lezen van de Belgische abortuswet is een vergelijkbare ervaring.

Carine Vrancken: "Hoewel de abortuswet van 1990 de toegang tot abortus regelt, blijft abortus een misdrijf in België. Abortus staat in de strafwet, maar is geen misdaad als aan een aantal voorwaarden wordt voldaan. De wet kwam tot stand na een legendarische abortusstrijd en zoals elke wet, was ook de abortuswet een compromis. De gewetensbezwaren van de toenmalige koning Boudewijn leidden, als klap op de vuurpijl, tot één van de grootste institutionele crisissen in het naoorlogse België. 

Ondertussen zijn we meer dan een kwarteeuw en twee koningen later. Het België van Boudewijn is niet langer het België van Filip. De tijd is rijp om ons af te vragen wat een abortuswet in de 21ste eeuw zou moeten zijn. 

Natuurlijk moeten er richtlijnen en procedures zijn, maar die horen niet thuis in de strafwet.

Een hedendaagse abortuswet zou eerst en vooral het recht op een zwangerschapsafbreking moeten waarborgen. Ze zou een kader moeten bieden voor een hulpverleningsmodel waar iedereen die geconfronteerd wordt met een ongeplande en ongewilde zwangerschap tijd en ruimte krijgt om te komen tot een verantwoorde beslissing. Dat er richtlijnen en procedures moeten zijn voor hulpverlening spreekt voor zich, maar die horen niet, zoals nu het geval is, thuis in de strafwet. 

Abortus uit de strafwet halen zou een belangrijk signaal zijn. We zouden als maatschappij de boodschap geven dat we geloven in verantwoord ouderschap, dat we beseffen dat het regelen van je vruchtbaarheid moeilijker is dan we denken én dat het recht op een zwangerschapsafbreking een essentieel onderdeel is van seksuele en reproductieve rechten. 

Een hedendaagse abortuswet zou ook een oplossing moeten bieden voor de kleine groep die een abortus nodig heeft boven de twaalf weken zwangerschap. Deze ongewild zwangere vrouwen moeten letterlijk de grens over om een beroep te kunnen doen op kwalitatieve abortushulpverlening. 

Is het een land als België niet onwaardig om in de 21ste eeuw de kop in het zand te steken en het probleem van een weliswaar kleine groep mensen te exporteren naar Nederland?"

Carine Vrancken is voorzitster van LUNA, de Unie van Nederlandstalige Abortuscentra.

Liever in de wet op de patiëntenrechten

Ook VIVA-SVV pleit ervoor om abortus uit de strafwet te halen. Het stigma dat op abortus rust, wordt immers in stand gehouden door de manier waarop het wettelijk geregeld is. Abortus hoort niet thuis in de strafwet, wel in de wet op de patiëntenrechten.