Achter de snor: een interview met Drag artiest Greg Klarfeld
Greg Klarfeld is een Ghent-based drag artist. Hij heeft zijn drag persona ‘Mellinet’ voor het eerst in het leven geroepen meer dan een jaar geleden en zette geheel onverwachts zijn eerste stapjes in de dragscene, toen hij aan het snuisteren was in de inspirerende kleerkast van zijn overleden moeder. Greg neemt ons mee in zijn wondere wereld en laat ons een kijkje nemen ‘behind the (queer & drag) scenes’.
Hoe waren jouw eerste stappen in de dragscene?
“Ik was eigenlijk altijd al wat gefascineerd door die wereld, drag was zowat altijd aanwezig in mijn hoofd. Toen ik naar Gent ben verhuisd, ontdekte ik de kleine lokale dragscene en ben ik naar een paar shows gaan kijken. Dat vond ik eigenlijk wel leuk en wou ook bevriend geraken met die mensen. Beetje bij beetje ben ik met hen aan de praat geraakt.”
“Op een avond werd ik door vrienden gevraagd om hen naar een show te voeren. Zij moesten zich hiervoor natuurlijk klaarmaken en toen besloot ik mee te doen. Het was toen meer voor de lol, want voordien droeg ik op feestjes een beetje make-up dat stapsgewijs steeds intenser werd. Ik had geen pruiken, ik wist nog niet goed hoe ik mijn gezicht moest contouren, … Uiteindelijk maakte ik me backstage klaar bij de ‘professionele’ queens en kreeg wat complimentjes over mijn blend-techniek. Ik had een rode polo-jurk van mijn tweelingszus aangetrokken die ik al eens had gepast toen we zo’n 14 jaar waren en al lang vergeten op de zolder lag. Dat zorgde voor een raar ‘mindf*ck’ moment, want ik paste er beter in dan zij (schaterlach). Mijn armen kwamen daar zo mooi in uit, ik ben dan ook vrij slank en heb lange benen. Ik vroeg me af hoe dat kon, iets dat voor vrouwen ontworpen was, maar waar mijn lichaam zo mooi in paste. Uiteindelijk ben ik dat kleedje beginnen stylen met allerlei accessoires, maar mijn baard liet ik nog staan.”
Heb je drag rolmodellen gehad?
“Mijn rolmodellen komen vooral uit de Gentse drag scene. ‘Krietjur’ kan je als mijn drag mother beschouwen. Zij is iemand die mij het meeste opvolgt en we hebben veel contact met elkaar. We delen zowat dezelfde esthetiek, maar zijn toch uitersten van elkaar. Zij gaat meer richting de scary, strengere vrouw met fetish invloeden (leer en rubber). Ik daarentegen ga eerder voor het speelse; veel felle kleurtjes en ‘the Nanny’ -achtige look. We zijn geïnspireerd door hetzelfde tijdperk (jaren 80-90) en de ‘high’ fashion.”
“Die hele ‘super model’ era spreekt mij aan; de modellen waren een écht personage op de runway, het was eigenlijk een soort performance met dat hele imago daarrond. De mode was heel avant-gardistisch, kleurrijk en geometrisch. Ook op gebied van make-up durfden ze heel veel risico’s nemen. Ze wilden taboes doorbreken, durfden te experimenteren …”
“Grace Jones is ook een grote inspiratie voor mij. Mijn eerste performance was op een nummer van haar. ‘She embodies’ dat durven, dat anders zijn; een zwarte vrouw die in Amerika en Europa heel groot is geworden. Ook speelt ze met die codes van mannelijkheid en vrouwelijkheid; het is een sterk persoon dat recht in haar schoenen staat.”
Je hebt een unieke stijl en uitstraling. Kun je ons meer vertellen over je artistieke proces en hoe je je drag persona ‘Mellinet’ hebt ontwikkeld?
“De naam heb ik gekozen omdat ik het vrouwelijk vind klinken, het doet mij denken aan mijn kindertijd. Een groot deel van mijn drag wardrobe zijn kleren en accessoires van mijn overleden moeder die zij dan vooral in de jaren 80-90 gekocht had. Mijn moeder was echt ‘The Nanny’; ze had van die supermooie kledingstukken die ze vaak aandeed. Mijn drag(art) is eigenlijk een hommage aan haar. De rest zijn tweedehands merken van Italiaanse vrouwen die er gewoon ‘van af’ willen. Voor mij zijn dat investeringen in mijn drag. Ik vind het vooral leuk om dingen samen te stylen en het gebeurt ook soms dat als ik een vest vind of een blazer alsnog ‘out of drag’ draag omdat het gewoon mooi, kleurrijk is en omdat het goed past.”
“Het tweede aspect in mijn proces is foto’s nemen van mezelf als drag. Die illustreer ik vervolgens. Zo post ik een soort van digitale versie van mezelf op social media. Hiermee creëer ik - in samenspel met het stylen van de outfits - een verhaal dat erbij past.”
Hoe zou jij ‘Mellinet’ omschrijven?
“’Mellinet’ is voor mij een heel kleurrijke ‘duts’, die een beetje silly is en zich ‘toevallig’ heel goed kan kleden. Ze is accidentally fanshionable, maar wat ze draagt is wel heel fancy. Als mensen naar ‘Mellinet’ kijken wil ik hen doen nadenken over gender … ‘genderf*ckery’ (genderbending), zoals ze zeggen. Klopt het nu juist wél of niet? Of doet dat er niet toe? Ik geloof zelf niet echt in gender; het is een spectrum en niet gebonden aan je geslachtsdelen. Voor mij is gender maar een ‘social construct’ en deze boodschap wil ik meegeven als kleurrijke verschijning door ‘light humor’ en ‘good fun’.”
Wat vind je het meest fascinerende aan de kunst van drag?
“Vooral de transformatie, het idee dat ik iemand anders kan worden voor een avond. Al blijft het nog altijd een beetje een worsteling soms. Door het feit dat ik in mijn drag nog altijd een snor laat staan, herkennen mensen daar nog té veel ‘Greg’ in. Anderen vinden dat dan net weer fijn. Ik ken drags die totaal onherkenbaar zijn en een personage kunnen spelen; een soort van extravagantere versie van zichzelf of zelfs een heel andere personage creëren … dat spreekt mij wel enorm aan. Voorlopig zie je dus nog op de meeste van mijn foto’s een snor. Ik heb die een paar weken geleden toch eens afgedaan en veel mensen hadden dat dan niet eens door. Wow, dat was een verademing voor mij! Ik wil hier graag verder mee experimenteren; dan herken ik mezelf daar niet meer in en dat vind ik daar net het leuke aan.”
Zou je het spel tussen mannelijkheid en vrouwelijkheid dan net niet missen?
“Ik denk dat je altijd wel zo’n beetje ‘man’ gaat zien in mij. Ik maak meer deel uit van de ‘queer scene’, waar gender vaak in vraag wordt gesteld, in tegenstelling tot de oudere garde ‘show queens’. Je hebt veel queens die tot het uiterste gaan; ze gaan hun volledig scheren, padding dragen om valse heupen te krijgen, ze zijn meestal ook niet heel gespierd, … Zo scheer ik mijn benen niet (je gaat dat altijd een beetje door mijn panty’s kunnen zien) en vind ik het ook net leuk om een beetje van mijn spieren te laten zien. Ik gebruik eigenlijk gewoon elementen van vrouwelijkheid of femininity als performance, net als mannelijkheid. Het is uiteindelijk allemaal voor de show met hier en daar wat zelfspot. Ik wil laten zien dat ik als man even goed kleding kan en mag dragen dat voor een vrouw getekend is geweest als ik daar zin in heb.”
Durf je als drag meer dan in het echte leven?
“Ja en nee, omdat ik nog maar een jaar bezig ben word ik zowat als ‘baby drag’ of ‘baby queen’ gezien. Dat zijn de termen die gebruikt worden. Maar nu begin ik meer en meer in dat personage te vallen. ‘Krietjur’ - mijn drag mother - vertelde me laatst: ‘je bent zo gemeen geworden, I love it!’. Ik begin wat trekjes van haar over te nemen. Ik word namelijk vaak omschreven als ‘lief’, zowel in en out of drag. Maar hoe meer ik het ga doen, hoe meer ik in het personage ga vallen en hoe meer ga durven zeggen en doen.”
Hoe helpt drag je om jezelf uit te drukken en wat hoop je dat je publiek meeneemt van ‘Mellinet’?
“Zowel door middel van performances of visual art, maar ook omdat het mij een podium geeft. Wat je vaak hoort is dat iedereen eigenlijk eens drag zou moeten proberen; het is niet alleen voor ‘mannen’ weggelegd. De dragscene is eigenlijk een veel te kleine scene, het tegenovergestelde is ook mogelijk (‘de drag king’), waarbij ‘vrouwen’ mannelijke features gaan accentueren (gezichtshaar, very hard forehead, dikkere neus …). Zij zijn zeldzaam te vinden en er zijn er maar een paar die het écht onder de knie hebben. Je hebt dan ook nog de non-binary queens. Ik beschouw mij als vrouwelijk, maar ik heb een snor, al kan een snor ook vrouwelijk zijn. Wie heeft er bepaald dat een snor wel of niet past? Ik wil mezelf vooral niet limiteren.”
“Wat het belangrijkste is, is dat ik mensen heb laten nadenken over hun ‘pittyful existence on earth’ (lacht), maar ook dat ik hen een goed gevoel heb geven, dat ze hun geamuseerd hebben. Heel veel drags gaan voor donkere thema’s en zijn heel seksueel. Ik denk dat dat ook wat de tijd weerspiegelt. Zelf wil ik dat een beetje omdraaien door net op een lichte en kleurrijke manier anderen aan te zetten om over serieuze dingen te praten.”
Bots je op bepaalde vooroordelen en hoe ga je daarmee om?
“Als ik uitga, zijn dat safe(r) spaces; daar kan ik mij uitdrukken zonder dat ik daar commentaar op krijg. Ik ben de mensen die deze oprichten altijd zo dankbaar … je wordt niet scheef bekeken en je mag zijn wie je bent. Je gaat niet buitengesmeten worden because you don’t look a certain way. Veiligheid, dat is zo belangrijk en dé grote uitdaging.”
“Online heb ik momenteel nog niet echt ‘hate comments’ gekregen, eerder ‘drag chasers’ (mensen die kicken op drags), waar je een random ‘hey’ van in je inbox krijgt. De meeste reacties zijn positief.”
“Vorig jaar ging ik naar een feestje, het was de eerste keer dat ik een pruik aandeed. In full drag was ik van thuis naar het centrum op de fiets aan het crossen, zonder enig oogcontact te maken omdat ik zoveel stress had dat mensen mij zouden uitlachen. Bij elk event vraag ik mij af hoe ik daar ga geraken. De laatste tijd ga ik met de auto naar het centrum, terwijl het sneller en goedkoper is met fiets. Ik zou uiteindelijk ook met de tram kunnen gaan (sommige drags durven dat), maar omdat ik mijn snor nog laat staan is dat soms een beetje op het randje en ‘ongewoon’. En mensen kunnen soms onvoorspelbaar reageren op dingen die ze niet gewoon zijn."
“Binnen de community zijn de reacties heel goed, daarbuiten probeer ik dat wat te vermijden, ik stel er mij nog niet aan bloot, ik heb gewoon geluk gehad dat het nog niet slecht gegaan is.”
Drag heeft een lange geschiedenis van betrokkenheid bij de LGBTQ+-gemeenschap en het bevorderen van inclusie. Hoe zie jij de rol van drag in het vieren van diversiteit en het creëren van een veilige ruimte voor iedereen?
“Wij als gemeenschap vinden het belangrijk om ‘safe(r) spaces’ te hebben. Het draait om meer dan ‘show’, maar om mensen samen te brengen. Bij elk event wordt benadrukt dat het een safe(r) space is. Soms worden er politieke boodschappen verweven in performances, dingen worden aangekaart, … en soms worden er fouten gemaakt. Address it, fix it, apologize. Het is dus eigenlijk een constant debat rond al die thema’s.”
“Vaak is het zo dat mensen denken dat drag queens alles toelaten en je hen zomaar mag aanraken. Het is niet omdat je een show geeft dat ze je mogen aanraken, net zoals bij vrouwen die vaak worden ‘bepoteld’ - om het zo uit te drukken - in het uitgaansleven. Vooral als er alcohol bij komt kijken, dan worden de handjes wat losser. Misschien is het ook een soort van nieuwsgierigheid, maar je moet ook nog je grenzen kunnen bewaken.”
Hoe kan drag helpen bij het vormgeven van (gender)identiteit en het uitdagen van normen?
“Dat is heel vrij in te vullen. Sommigen zeggen dat drag niet political is, anderen wel. Sommigen zeggen dat pride een protest is, anderen dat het gewoon ‘happy zijn’ is. Al die meningen op zich zijn al een uitdaging. Een groot deel van drag is om je te laten zien. Als je je gewoon in je kamer opkleedt en het niet laat ziet, dan bereik je er ook niks mee. Drag is altijd al iets geweest voor het uitgaansleven en om gezien te worden door mensen. Het verkleden, het veranderen van hoe je er normaal uitziet. Als je ermee naar buiten komt, ben je wel al een statement aan het maken. Zodra iemand dat ziet dat er niet voor open staat, ben je al iets aan het bereiken … het is een soort van f*ckery in je hoofd.”
Heeft het bijgedragen aan je gevoel van 'belonging' en empowerment binnen de LGBTQ+ gemeenschap?
“Daar heb ik vaak mee geworsteld. Binnen de dragscene beschouw ik mij nu echt wel als drag queen, wat een aantal maanden geleden nog niet volledig het geval was, aangezien ik nog maar de eerste stapjes aan het zetten was.”
“Wij zijn een gemeenschap dat ‘a la base’ - dat is waarom we queer zij - anders zijn. Het botst soms ook een beetje, want iedereen heeft zijn eigen trauma’s en achtergrond, iedereen worstelt met bepaalde gevoelens. Sommige mensen hebben bijvoorbeeld het gevoel niet te voldoen aan de eisen om queer te zijn, maar dat is bullshit. ‘Come as you are’ is écht de definitie van queer zijn. Het is soms heel moeilijk om hokjes en labels los te laten, want dat geeft ook een gevoel van veiligheid. Je moet je dan leren blootstellen aan ‘ik kan alles zijn, maar ook niets’. Dat is wat voor veel mensen schrikwekkend en waarom ze hun niet queer of goed genoeg kunnen voelen.”
Ben je bezig met nieuwe creatieve verkenningen binnen je drag art? Kun je ons vertellen over eventuele nieuwe projecten of experimenten waar je aan werkt?
“Ik zou graag meer performances willen geven op feestjes of events, maar ik wil nog altijd mijn visuele stijl blijven voeden door in drag naar events te gaan. Daardoor heb ik voldoende beeldmateriaal dat ik kan verwerken tot de illustraties dat ik maak. Ik wil ook graag in de toekomst andere queens illustreren, samenwerkingen met andere drags en fotografen, brainstormen met andere creatieve zielen, … Het blijft nog altijd een heel dure ‘hobby’ die ik graag tot een hoger niveau wil tillen. En wie weet vind je ‘Mellinet’ binnenkort ook wel op Linkedin. Het is echt zo’n ‘big circle jerk’ en dan komt daar zo’n silly drag queen tussen. Die ‘outrageousness’ kan het effect hebben dat mensen stilstaan bij het feit dat ze zichzelf vaak té serieus nemen.”
Heb je advies voor mensen die geïnteresseerd zijn in drag?
“Ik zou zeggen … koop een goede foundation. (lacht) Haha, neen, je mag vooral geen schrik hebben om het een keer te proberen. De eerste keren zullen altijd ‘shitty’ zijn, omdat je gewoon de make-up technieken nog niet onder de knie hebt. Ik denk dat het vooral belangrijk is om na te denken wat je wil doen of brengen en waarom je het wil doen. Twijfel er niet te veel over, doe het gewoon, probeer het een keer en dan zie je het wel of je het leuk vindt. Doe eens een performance, een lip sync op een feestje … vaak zijn er feestjes met open stages en dan kan je zelf ondervinden of je het leuk vindt of niet.”
Artwork: Copyright Greg Klarfeld.
Foto’s van drag artist Greg Klarfeld zelf: Copyright Rebelle / Femke Leemans.
met de steun van
Reactie toevoegen