Een dag vinden die nog niet gewijd is aan een bepaald thema, is quasi onmogelijk. Deze maand alleen al zijn de revue gepasseerd: veganismedag, dag tegen straffeloosheid van misdaden tegen journalisten, kwallendag, tsunamidag, dag voor de preventie van aantasting van het milieu bij gewapende conflicten, dag van de misofonie, dag van de medische dokter, dag van de stralende beroepen, dag van de uitvinders, dag tegen fascisme en antisemitisme, vrijheidsdag en dag van de wetenschap. En dan heb ik het alleen nog maar over de internationale themadagen.

Alsof onze kalender nog niet verzadigd was, vieren we op 11 november -naast Wapenstilstand en nationale vrouwendag- ook singles’ day. De dag werd in 1993 bedacht op een Chinese universiteit. De datum bestaat uit 4 eentjes en staat daarom symbool voor het alleen-zijn. De bedoeling is dat singles hun vrijgezellenbestaan omarmen of dat ze er iets aan doen. Er worden daarom ook heel wat evenementen georganiseerd waarop singles een lief kunnen vinden. 

Sommige thema’s verdienen extra aandacht, zeker als we daarmee een stuk onrecht uit de wereld kunnen helpen. Van mij mogen die dan gerust een vakje van de kalender opeisen. Maar bij de maatschappelijke relevantie van singles’ day heb ik zo mijn twijfels.

Wat begon als een ludiek studentenfeest, kreeg namelijk een serieuze populariteitsboost bij het opkomen van online winkelen. Bedrijven zoals Ali Baba en Mediamarkt sprongen er gretig op, en spoorden singles aan om zichzelf of een lotgenoot te trakteren op een cadeau. Uiteraard met een fikse korting. Een zeer relevante dag dus … voor de consumptiemaatschappij.

Er waren nochtans genoeg invalshoeken om van singles’ day een belangwekkende dag te maken. Alleenstaanden hebben het financieel vaak moeilijker. Wie al even single is, wordt bestookt met vervelende vragen en opmerkingen. ‘Huidhonger’ is sinds de coronacrisis een hip woord, maar dat fenomeen bestaat natuurlijk al veel langer. En nu we zo veel mogelijk contact moeten vermijden, blijkt meer dan ooit dat eenzaamheid een niet te onderschatten probleem is. 

Bovendien viert België op 11 november haar oorlogshelden. Daar hadden we toch ook iets mee kunnen doen? Want wij alleenstaanden zijn ook een beetje helden. Wij moeten namelijk altijd zélf de spinnen buiten zetten. Wij kunnen niemand roepen als we te laat merken dat het toiletpapier op is. Wij moeten dagen na elkaar hetzelfde eten, omdat koken voor één persoon niet de moeite is. Wij moeten zelf onze voeten warmen in bed.

De volgende keer dat je The Last Post hoort, of dat je passeert aan het Graf van de Onbekende Soldaat, denk dan eens aan de singles in je leven. Ook wij verdienen hulde.