Lieve dochter,

3 jaar geleden zag ik je voor het eerst: een klein, snoezig dotje. Lief en 100 % aaibaar. Ik vond (en vind) het moeilijk om je uit handen te geven, dus de voorbije 3 jaar ben ik amper van je zijde geweken. Intussen ben je niet meer zo klein en durf je al eens koppig je stekels op te zetten, waardoor je even wat minder aaibaar wordt.

Lieve dochter,

3 jaar geleden was je nog heel kwetsbaar en onwetend. Nu ben je al een pak zelfstandiger en wijzer geworden. Soms voel je je zelfs een alwetende heerser en durf je mij met het vingertje wijzen. Zo houd je me een spiegel voor, waar ik soms glimlachend in kijk, maar die ik soms ook in 1000 stukjes tegen de grond zou willen slaan.

Lieve dochter,

3 jaar geleden bleven onze avonturen nog beperkt tot de huiskamer. Nu is de huiskamer bijna te klein om al jouw energie in kwijt te kunnen. Soms lopen we dan samen de muren op en trekken we erop uit. Naar zee, naar de ZOO, naar de speeltuin of gewoon de straat op.

Lieve dochter,

3 jaar geleden moest je nog helemaal niets doen om iedereen voor je in te nemen. Gewoon in je wiegje liggen en af en toe eens kraaien was al voldoende. In al die tijd ben je ons blijven verbazen door alle dingen die je bijleert en door alles wat jij ons bijleert. Je ongeremdheid is ontwapenend en helpt mij bijvoorbeeld om wat spontaner, socialer en uitbundiger te zijn. En wanneer je me weer eens de kast op jaagt met je uitdagende blikken en provocerende acties wijs je me onbewust op het belang om in elke situatie rustig te blijven.

Kortom, lieve dochter,

In 3 jaar tijd hebben we al heel wat watertjes doorzwommen. Soms konden we vlot de stroming volgen en soms was het water een beetje woeliger. 1 ding is echter zeker: verdrinken zullen we niet, want samen redden we het uiteindelijk altijd wel! Onthoud jij nu maar dat ik er ook de komende 3, de komende 30 en - als het even kan - de komende 300 jaren altijd voor je zal zijn. Ook als het stormt.

Gelukkige verjaardag, lieve dochter!